دکتر
سعید جلیلی در ادامه جلسات تفسیر آیات سیاسی قرآن خود که با حضور جمعی از
دانشجویان و طلاب برگزار می شود، این بار موضوع «محاسبه و مبارزه» را مورد
بحث و بررسی قرار داده است.
بسم الله الرحمن الرحیم. الحمدالله رب العالمین و صلی الله علی سیدنا محمد و آله الطاهرین.
عید سعید فطر را تبریک عرض می‌کنم و انشاءالله که طاعات همه شما عزیزان در ماه مبارک رمضان مورد قبول خداوند قرار گرفته باشد.
در جلسات قبل از ماه رمضان چند جلسه‌ای در این باره صحبت کردیم که اندیشه سیاسی یک مؤلفه‌ها و پایه‌هایی دارد که اگر نگاه شما در آن پایه‌ها مشخص نشده باشد نمی‌توانید در بحثهای بعدی، نظری را که شایسته آن اندیشه است بیان کنید.
شما باید نگاهتان را نسبت به هستی در آن پایه‌ها مشخص کنید. نگاهتان را نسبت به معرفت مشخص کنید. نسبت به انسان و فرجامی که هم انسان و هم هستی دارد باید مشخص کنید و اگر در این مباحث یک حرف مسنجم و قابل دفاعی داشته باشید، آن موقع می‌توانید حرفتان را در سایر مباحث مربوط به اندیشه سیاسی بیان کنید.
در همین راستا اگر به سخنرانی که مقام معظم رهبری در در ماه رمضان در جمع کارگزاران نظام داشتند توجه کرده باشید، می بینید که یک محور اساسی در سخنان ایشان این بود که در مقابله با دشمن محاسبه صحیح داشته باشیم؛ دچار اشتباه محاسباتی نشویم و اگر دشمن خواست در این مبارزه ما را دچار اشتباه محاسباتی بکند از آن پرهیز بکنیم.
بارها این کار تکرار شد...
پیامبر اکرم در کنار آرایش نظامی، در کنار تدابیر بسیار هوشمندانه‌ای که در آن‌جا به کار برد، در کنار تحریض مردم بر مقاومت، در مقابل چشم مردم بر زمین زانو گذارد!. پیامبر دستش را بلند می‌کرد، تضرّع می‌کرد، اشک می‌ریخت و می‌گفت:پروردگارا! به ما کمک کن و نصرتت را به ما برسان و به ما توفیق بده. 1379/3/29
پیامبر بزرگوار ما - که این روزها به نام آن بزرگوار مزیّن است و ایام ولادت با سعادت اوست و برای همه مؤمنین و برای همه مسلمانان اسوه است - در هنگامه‌های سخت، ملاحظه نمی‌کرد که تضرّع او پیش خدا و کمک خواستن او از خدا ممکن است در ذهن مخاطبان و شاهدان و ناظران، این تأثیر را بگذارد که او به خودی خود ناتوان است. به صراحت می‌گفت من به خودی خود ناتوانم و بدون کمک خدا از من کاری برنمی‌آید. در جنگ احزاب، در حالی که همه دشمنان از اطراف، مدینه و پیامبر و گروه مؤمنین را محاصره کرده بودند، با این نیّت که اسلام و قرآن و پیام جدید را به‌کلّی از بیخ و بن بکَنند، پیامبر اکرم در کنار آرایش نظامی، در کنار تدابیر بسیار هوشمندانه‌ای که در آن‌جا به کار برد، در کنار تحریض مردم بر مقاومت، در مقابل چشم مردم بر زمین زانو گذارد! بارها این کار تکرار شد که در کتابهای سیره هست. پیامبر دستش را بلند می‌کرد، تضرّع می‌کرد، اشک می‌ریخت و می‌گفت: پروردگارا! به ما کمک کن و نصرتت را به ما برسان و به ما توفیق بده.
یادش بخیر...
در ایام فتنه 88 بعضی از حامیان فتنه که تأثیر یک قطره اشک آقا در ماجرای کوی دانشگاه را دیده بودند؛ چقدر از مناجات بارانی آقا در انتهای خطبه دوم نماز جمعه 29 خرداد 88 به ستوه آمده بودند. و چقدر ما در محاجه با اونها به سیره پیامبر استناد می کردیم و...
پی نوشت:
