هجرت

   

إِنَّ الَّذینَ تَوَفَّاهُمُ الْمَلائِکَةُ ظالِمی‏ أَنْفُسِهِمْ قالُوا فیمَ کُنْتُمْ قالُوا کُنَّا  مُسْتَضْعَفینَ فِی الْأَرْضِ قالُوا أَ لَمْ تَکُنْ أَرْضُ اللَّهِ واسِعَةً فَتُهاجِرُوا فیها.

 کسانى که بر خویشتن ستمکار بوده‏اند، [وقتى‏] فرشتگان جانشان را مى‏گیرند، مى‏گویند: «درچه [حال‏] بودید؟» پاسخ مى‏دهند: «ما در زمین از مستضعفان بودیم.» مى‏گویند: «مگر زمین خدا وسیع نبود تا در آن مهاجرت کنید؟

 

چقدر دنیای غریبی شده!!!

تا قبل از این، هر وقت به آیه ی هجرت فکر می کردم همیشه اینطور تصور می کردم که کسی که هجرت می کنه حتماً خودش رو از یه محیط آ لوده تر به یه محیط پاکتر و سالمتر می رسونه. اما امشب احساس می کنم با خوندن این خبر ابعاد تازه تری از مسئله ی هجرت به رویم گشوده شده...

                                                                      

پرتگاه

چند روز پیش وقتی در یکی از سایتها مصاحبه ی یکی از این به اصطلاح روشنفکرها رو خونده بود که گفته: " ایمان من به پیامبر از شما بیشتر و عمیقتره؛ چون من به پیامبر با همه ضعفها و نقصها ی انسانیش ایمان دارم در حالیکه شما افراطیون و غلوکننده ها! اول پیامبر رو از همه نقصها و اشتباهات انسانیش منزه می کنین و بعد به او ایمان می آرید!!!" به یاد اون روزی افتادکه وقتی از استاد پرسید: اینکه خداوند در قرآن می فرماید: فَإِنَّ اللَّهَ یُضِلُّ مَنْ یَشاءُ وَ یَهْدی مَنْ یَشاء.  منظور از اینکه خدا هر کس را که بخواد گمراه میکنه چیه؟ استاد گفته بود:

 "مفهوم این آیه این نیست که خداوند کسی را به وادی گمراهی و ضلالت میکشونه بلکه مراد از آیه اینه که خداوند اون رو به حال خودش رها میکنه!"

و حالا او می دید که چگونه غرور علمی دوباره استادی رو "بلعم وار"  به پرتگاه ضلالت نزدیک کرده است.

و چه زیبا خداوند می فرماید: کلُ‏ُّ حِزْبِ  بِمَا لَدَیهِْمْ فَرِحُون.

سلام

سلام

بالاخره امتحانای این ترم هم تموم شد؛ امیدوارم از این به بعد زودتر بتونم بروز شم!