به رنگ خون خدا

گفت: چرا ا ز نُه دی نمی گویی و نمی نویسی!؟

گفتم: زبان و قلم کجا و حکایت از نُه دی کجا!؟ 

اینجا نَه میدان عرضه اندام زبان و قلم، که عرصه ی هنرنمایی چشمان است.

 دست هنرآفرین ازلی و ابدی، بر سنگفرش خیابانهای سرزمینِ ذخیره ی خدا، نقش ماندگاری زده است به رنگ خون خدا!

چشمها را باید شست، جور دیگر باید دید!